TREESJE EN RENY
Jaren later vertelt mijn vader me dat hij, na de arrestatie, samen met onze onderduikers naar IJmuiden werd gebracht, waar een soort gevangenis of opvangplaats was. Daar werden ze met z’n allen opgesloten in afwachting van verder transport. De vreselijkste taferelen speelden zich daar af.
De meest hartverscheurende ervaring die hij daar meemaakte was, dat op een gegeven moment de kinderen van onze gasten, Treesje van 7 jaar en Reny van 3, werden binnengebracht. Natuurlijk waren ze blij elkaar weer te zien, maar het enige sprankje hoop dat ze nog hadden: dat hun kinderen nog in veiligheid waren, vervloog hiermee.
Mijn vader heeft het hier vaak over gehad. Het weerzien van deze mensen, hun vertwijfeling, hun verdriet, hun angst.. Het is met geen pen te beschrijven… Vrouwen en kinderen werden van de mannen gescheiden en in aparte cellen geplaatst. De volgende dag werd hij, met nog een grote groep andere mensen, op transport gezet naar de gevangenis in Amsterdam. Hij heeft ze nooit meer gezien…
Ook hoorden we veel later hoe het gegaan was met hun kinderen:
Treesje, het 7-jarige meisje dat ondergedoken zat in Amsterdam, werd samen met haar pleegvader de heer Rozijn meegenomen en ook naar IJmuiden gestuurd waar ze haar ouders weer zag.
De kleine Reny van 3 jaar was ondergedoken bij de familie X in Beilen (Drenthe). Deze mensen hadden zelf ook een baby, een jongetje en hadden Reny als eigen dochter in laten schrijven.
Op een dag kwam er een politieagent (een goede) aan de deur met de waarschuwing dat ze hun Joodse kind maar beter naar een ander onderduikadres konden brengen. De heer X vond dit onzin, beweerde dat het zijn eigen dochter was en daarmee was de kous af. Maar de volgende dag stond de politieagent weer op de stoep.
“Ik zou maar maken dat het kind weggaat, er gaan geruchten op het bureau dat ze Joodse is, wat goed aan haar te zien is”. X besloot zelf naar het politiebureau te stappen, met een legitimatie, waaruit moest blijken dat het kind als zijn dochter was ingeschreven, maar het enige wat ze tegen hem zeiden was: “zorg dat ze morgen om 8 uur klaar staat, dan komen we haar halen”.
En wat deed van de heer X: hij haalde vrouw en eigen baby thuis af en liet het driejarige meisje alleen in huis achter. De volgende ochtend is ze opgepakt en om het nog schrijnender te maken, kreeg de kleuter een bordje om haar nek met de woorden “naar IJmuiden” . En zo werd ze moederziel alleen op de trein gezet.
De familie X verklaarde later, na de oorlog, dat ze bang waren geworden.
Voor de rest van de oorlog hebben ze ondergedoken gezeten bij hun ouders.
De Joodse families, zowel de ouders als de kinderen Treesje en Reny, zijn nooit teruggekomen.
dollytill 